Brahman

(Om) nangangahulugan kan esensya kan Brahman, an ultimadong realidad.
Sarong tagdo sa kadagatan: saróng pagbabaing para sa Ātman pagigin saro sa Brahman.

Sa Hinduismo, an Brahman (Sanskrito: ब्रह्मन्) Sa pangenot na mga eskwelahan sa pilosopiyang Hindu, iyan an materyal, episiente, pormal asin unibersal na dahelan kan gabos na nag-eeksister.[1][2][2][3] Iyan an lakop, daing sagkod, daing sagkod na katotoohan, agimadmad asin kaogmahan na dai nagbabago, pero an dahelan kan gabos na pagbabago. An Brahman bilang metapisikal na konsepto nanonongod sa saro sanang nagbubugkos na pagkasararo sa likod kan pagkakalaen sa gabos na nag-eeksister sa uniberso.[1][4]

An Brahman sarong termino sa Vedic Sanskrit, asin ini ginibong konsepto sa Hinduismo, an sabi ni Paul Deussen, bilang an "malinalang na prinsipyo na nangyayari sa bilog na kinaban.[5]

An Brahman sarong mayor na konsepto na yaon sa Vedas, asin iyan detalyadong ipinaliliwanag kan enot na mga taon kan Upanishads.[6] Ipinangidam kan Vedas an Brahman bilang an Kosmikong Prinsipyo.[7] Sa Upanishads, iyan laen-laen na ilinadawan bilang Sat-cit-ānanda (katotoohan-agimadmad-kaogmahan) asin bilang an dai nagliliwat, permanente, pinakahalangkaw na realidad.[8]


Pinag-oolayan an Brahman sa mga tekstong Hindu na an ideya dapit sa Atman (Sanskrit: ⁇ ), (Sadiri), personal, impersonal o Para Brahman, o sa manlainlain na kombinasyon kan mga kwalidad na ini depende sa pilosopikong paadalan.[6][9] Sa duwáng mga eskwelahan sa Hinduismo arog kan teistikong Dvaita Vedanta, iba man an Brahman sa Atman (Sadiri) sa lambang persona.[10][11] Sa mga eskwelahan na bakong dual arog kan Advaita Vedanta, an importansya kan Brahman kaagid sa sustansya kan Atman, sa gabos na lugar asin sa laog kan lambang nabubuhay na persona, asin igwang natatakod na espiritwal na pagkasararo sa bilog na pagkabuhay.[4][12][13]

  1. 1.0 1.1 Lochtefeld, James G. (2002). The Illustrated Encyclopedia of Hinduism. 1. The Rosen Publishing Group. p. 122. ISBN 978-0823931798. 
  2. 2.0 2.1 P. T. Raju (2006), Idealistic Thought of India, Routledge, ISBN 978-1406732627, page 426 and Conclusion chapter part XII
  3. Mariasusai Dhavamony (2002), Hindu-Christian Dialogue: Theological Soundings and Perspectives, Rodopi Press, ISBN 978-9042015104, pages 43–44
  4. 4.0 4.1 Brodd, Jeffrey (2009). World Religions: A Voyage of DiscoveryFree registration required (3rd ed.). Saint Mary's Press. pp. 43–47. ISBN 978-0884899976. 
  5. Volume 1, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120814684, page 91
  6. 6.0 6.1 Stephen Philips (1998), Routledge Encyclopedia of Philosophy: Brahman to Derrida (Editor; Edward Craig), Routledge, ISBN 978-0415187077, pages 1–4
  7. Goodman, Hananya (1994). Between Jerusalem and Benares: Comparative Studies in Judaism and Hinduism. State University of New York Press. p. 121. ISBN 978-0791417164. 
  8. Eliot Deutsch (1980), Advaita Vedanta : A Philosophical Reconstruction, University of Hawaii Press, ISBN 978-0824802714, Chapter 1
  9. Klaus K. Klostermaier (2007), A Survey of Hinduism, Third Edition, State University of New York Press, ISBN 978-0791470824, Chapter 12: Atman and Brahman – Self and All
  10. Michael Myers (2000), Brahman: A Comparative Theology, Routledge, ISBN 978-0700712571, pages 124–127
  11. Thomas Padiyath (2014), The Metaphysics of Becoming, De Gruyter, ISBN 978-3110342550, pages 155–157
  12. Arvind Sharma (2007), Advaita Vedānta: An Introduction, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120820272, pages 19–40, 53–58, 79–86
  13. John E. Welshons (2009), One Self, One Love, One Heart, New World Library, ISBN 978-1577315889, pages 17–18

Developed by StudentB